با توجه به گزینه های بیشمار روغن موتور موجود در بازار، انتخاب بهترین روغن موتور مناسب برای خودروی شما ممکن است کاری دشوار به نظر برسد. در دفترچه راهنمای خودروی شما، وزن توصيه شده روغن با استانداردی نظیر روغن موتور آیسین 10W-40 و چیز های دیگر وجود دارد. بعداً توضیح خواهیم داد که وزن روغن به چه معناست و چگونه باید آن را بر اساس فصول تنظیم کنید اما در حال حاضر، برای خرید روغن با وزن توصیه شده از یک برند، باید به API دقت کرد. این شاخص نشان می دهد که روغن توسط موسسه American Petroleum آزمایش شده است. علاوه بر این، یک مشخصه دو کاراکتره نیز روی ظرف وجود دارد که آخرین استاندارد خدمات API است و SL نام دارد. SL به گروهی از تست های آزمایشگاهی اشاره دارد که برای کنترل رسوبات دمای بالا به کار می رود.
در مرحله بعد، شما باید ویسکوزیته (ضخامت) مناسب برای دمایی که وسیله نقلیه شما به طور معمول با آن کار می کند را انتخاب کنید
ویسکوزیته روغن موتور
ویسکوزیته یعنی مقاومت یک سیال در برابر جریان. در روغن موتور، آن را در صفر درجه فارنهایت (نشان داده شده توسط شماره قبل از “W” [برای زمستان]) و در 212 درجه (نشان داده شده توسط شماره دوم در تعیین ویسکوزیته) نشان می دهند. روغن موتور هنگام گرم شدن روان و هنگام سرد شدن ضخیم می شود؛ بنابراین، با افزودنی های مناسب می توان از روان شدن یا ضخیم شدن بیش از حد آن جلوگیری کرد. هرچه مقاومت در برابر روان شدن بیشتر باشد، عدد دوم بالاتر است (مثلاً 10W-40 در مقابل 10W-30) که این امر خوب است. به همین دلیل، روغن ضخیم به طور کلی بهتر آب بندی می شود و روانکاری بهتری بین قطعات متحرک حفظ می کند.
در درجه حرارت پایین، روغن باید در برابر ضخامت مقاوم باشد تا راحت تر به سمت تمام قسمت های متحرک موتور حرکت کند. همچنین، اگر روغن خیلی ضخیم باشد، موتور برای چرخاندن میل لنگ که تا حدی در حمام روغن فرو رفته است به انرژی بیشتری احتیاج دارد. ضخامت بیش از حد می تواند استارت موتور را دشوارتر کند و باعث افزایش مصرف سوخت می شود. روغن 5W معمولاً چیزی است که برای استفاده در زمستان توصیه می شود. با این حال، روغن های مصنوعی می توانند فرموله شوند تا در هنگام سرما راحت تر جریان پیدا کنند؛ بنابراین از روغن 0W تعجب نکنید!
پس از استارت، روغن گرم می شود. شماره دوم در درجه ویسکوزیته – به عنوان مثال “40” در 10W-40 – به شما می گوید که روغن در دمای بالا چقدر ضخیم تر باقی خواهد ماند. آنچه که واقعاً در امر انتخاب مهم است، کتابچه راهنمای اتومبیل شما است که می تواند شما را در انتخاب بهترین روغن موتور راهنمایی کند.
شاخص API
این شاخص که یک استاندارد آمریکایی است برای نشان دادن درجه کیفیت روغن موتور به کار می رود؛ این شاخص به صورت API SX برای خودروهای بنزینی و API CX برای خودروهای دیزلی نمایش داده میشود. حرف X برای موتورهای بنزینی به صورت متغیر از حروف لاتین A تا N است و حرف X برای موتور های دیزلی به صورت متغیر از حروف لاتین A تا J استفاده شده است که هر چه این درجه به سمت حروف آخر لاتین برود روغن از کیفیت بالاتری برخوردار است.
لیست کامل استاندارد های API برای خودرو های بنزینی
SN : بهترین روغن موتور بنزینی در استاندارد API برای موتور خودروهای ساخته شده از سال 2011 به بعد
SM : برای موتور خودروهای ساخته شده در سال 2010 و قدیمی تر
SL : برای موتور خودروهای ساخته شده در سال 2004 و قدیمی تر
SJ : برای موتور خودروهای ساخته شده در سال 2001 و قدیمی تر
SH : برای موتور خودروهای ساخته شده در سال 1994 و قدیمی تر
SG : برای موتور های ساخته شده در سال های 1989 تا 1993
SF : بهران موتور های ساخته شده در سال های 1980 تا 1988
SE : برای موتور های بنزینی ساخته شده در سال های1972 تا 1979
SD : برای موتور های بنزینی ساخته شده در سال های 1968 تا 1971
SC : برای موتور های بنزینی ساخته شده در سال های 1964 تا 1967
SB : برای موتور های بنزینی ساخته شده در سال های 1930 تا 1963
SA : روغن پایه است و عاری از مواد افزودنی است. برای موتور های بنزینی ساخته شده قبل از سال 1930.
لیست کامل استاندارد های API برای خودرو های دیزلی
CA : شامل مواد پاک کننده و ضد خوردگی می باشد. برای موتور های دیزلی سبک مدل سال های 1940 تا 1950 مناسب است.
CB : برای متور های دیزلی سبک مدل 1949 تا 1960 که سوخت حاوی گوگرد بیشتری به کار می بردند، مناسب است.
CC : شامل مواد افزودنی پاک کننده و ضد خوردگی بوده و برای موتورهای دیزلی سبک مدل سال های 1961 به بعد مناسب است.
CD : شامل مواد افزودنی ضد خوردگی، ضد سایش، پاک کننده است و برای موتورهای دیزلی سوپر شارژ و با سوخت محتوی گوگرد زیاد، مناسب است و در سال 1955 معرفی شد.
CD-II : برای موتور های دو زمانه در سال 1987 طراحی شده است.
CE : روغن موتور مناسب برای موتور های دیزلی سنگین سوپر شارژ و توربو شارژ مدل 1980 تا 1987 است که به جای روغن های CC و CD نیز می تواند به کار رود.
CF : روغن موتور تک درجه ای مناسب برای موتور های دیزلی سنگین سوپر شارژ و توربو شارژ است که در سال 1984 معرفی شده است و می تواند جایگزین روغن CD شود.
CF-2 : روغن موتور مناسب برای موتورهای موتور های دیزل دو زمانه است که در سال 1994 معرفی شده است که می تواند جایگزین CD-II باشد.
CF-4 : روغن موتور چند درجه ای مناسب برای موتورهای دیزل سنگین سوپر شارژ و توربو شارژ مدل 1990 است.
CG-4 : مانند روغن CF-4 است ولی برای مدل سال 1995 و برای مصرف با سوخت هایی که کمتر از 5/0 درصد گوگرد دارند.
CH-4 : برای موتور های دیزلی سنگین سوپر شارژ و توربو شارژ مدل 1998 مناسب است.
CI-4 : روغن مخصوص موتور های دیزلی سبک، متوسط و سنگین با ویژگی کاهش اکسید های نیتروژن تا 50% با استفاده از گازهای خروجی خنک شده از اگزوز به عنوان جایگزین اکسیژن. این روغن به منظور مقابله با اسید های حاصل از NOX ، دارای قابلیت ذخیره بالاتری است.
CJ-4 : معرفی شده در سال 2006 برای موتور های سرعت بالای چهار زمانه. این روغن موتور طراحی شده تا استانداردهای تولید آلایندگی مدل سال 2007 در اتوبان را دارا باشد. روغن های API CJ-4 از حد معیار های عملکردCl-4 PLUS, Cl-4, CH-4,CG-4 و CF-4 فراتر رفته و می توانند به طور موثری موتور های نیازمند سرویس این نوع API را روانکاری نمایند.
نحوه انتخاب بهترین روغن موتور
انواع مختلف روغن موتور موجود در بازار با اهداف مختلفی طراحی شده اند. جهت انتخاب نوع مناسب روغن برای وسیله نقلیه خود، باید اهمیت افزودنی های روغن، رتبه بندی ویسکوزیته و کدهای طبقه بندی را درک کنید.
مواد افزودنی روغن: مواد افزودنی می توانند موتور شما را خنک و تمیز کنند و خوردگی را کاهش دهند. پالایشگاه ها؛ روغن را با مواد افزودنی مختلف مخلوط می کنند که می تواند 25 درصد از هزینه روغن را به خود اختصاص دهد.
درجه بندی ویسکوزیته: درجه بندی روغن با ویسکوزیته آن مشخص می شود. دو نوع روغن در بازار وجود دارد؛ روغن تک ویسکوزیته و روغن چند ویسکوزیته. تقریباً هر وسیله نقلیه به گونه ای طراحی شده است که روی روغن چند ویسکوزیته کار کند.
کدهای طبقه بندی روغن: نماد starburst روی برچسب ظرف روغن به معنای این است که روغن از استاندارد فعلی حفاظت موتور و الزامات مصرف سوخت کمیته بین المللی استاندارد سازی و تأیید روانکاری (ILSAC) و تولید کنندگان خودرو ژاپنی و آمریکایی برخوردار است.
روغن سنتتیک: برخی ادعا می كنند كه روغن های مصنوعی فواصل زمانی طولانی تری را برای تعویض روغن ایجاد می كنند؛ در نتیجه باعث می شود ساییدگی كمتری روی قطعات موتور ایجاد شود و موتور در دمای بالاتر كار كند. ادعای فاصله طولانی هنوز اثبات نشده است.
منبع : dummies.com